Dinsdag hadden wij een studiedag. Deze studiedag werd georganiseerd door het ondersteu-
ningsteam. Er waren verscheidende presentaties, lezingen en workshops te volgen met aller-
lei uiteenlopende onderwerpen; schoolverzuim, mentale gezondheid, hoogbegaafdheid, mid-
delengebruik, Dyslexie, ADHD&executief functioneren, Autisme, TOS, hechtingsproblematiek,
Dyscalculie en hoe hiermee om te gaan in de klas/op school.
Je kon je van tevoren inschrijven voor een lezing en verschillende workshops naar keuze.
Persoonlijk vond ik het reuze interessant en nog best lastig te kiezen, ik had er wel naar
meer gewild. Dus voordat ik verder ga alvast dank voor de organisatie!
Bij de inschrijving bleek al dat een docent eigenlijk net een leerling is. Er kwamen meerdere
berichten voorbij met het verzoek om je in te schrijven, dit scheen nogal lastig te zijn. Ook
leverde het inschrijven op zich al vragen op, het ondersteuningsteam was er maar druk mee.
Op de dag zelf zag je elke leerling die je normaal in de klas hebt zitten wel voorbijkomen in
volwassen vorm. Te beginnen met de te-laat-komer. Half 9 begon de eerste lezing en zo tus-
sen half 9 en kwart voor 9 druppelden er her en der nog wat collega’s binnen. Dan heb je na-
tuurlijk nog de leerling die andere drukte heeft dan de les te volgen en ja hoor, die was er
ook. Ik zag collega’s tijdens de lezing gewoon op de laptop lessen voorbereiden en mail be-
antwoorden. Dan heb je natuurlijk nog die leerling die maar moeilijk afstand kan doen van
zijn telefoon. En ja hoor, ook deze hebben wij in volwassen vorm. Er was geen lezing of
workshop waar je geen telefoongeluidje hoorde, waar er minimaal één toch even keek op zijn
mobiel of gewoon de telefoon opnam en wegliep (want ja, heel belangrijk, moet ik even op-
nemen).
Ook de volgende types zag ik voorbijkomen:
De streber: degene die vooraan gaat zitten, constant met zijn vinger in de lucht zit en het
antwoord weet en wil winnen met de quizjes die georganiseerd werden.
De grappenmaker: in elke klas zit er wel één en ook bij ons lopen nogal wat grappenma-
kers rond. Bij de workshop over middelengebruik gingen de grappen alle kanten op.
De kletskous: je weet wel die leerling die nooit zijn mond houdt, daar waren er nogal wat
van, moet ik zeggen. We horen onszelf blijkbaar toch graag praten.
De stille: je weet wel diegene die je nooit hoort, ook die zijn er in volwassen vorm zeker
te vinden. Dat je je afvraagt ben je er wel bij? Doe je wel mee of zit je in je eigen wereld?
De stuiterbal: in elke klas zit er minimaal één, diegene die altijd aandacht wil/vraagt en
ook vaak krijgt, omdat deze nou eenmaal stuiterend door het leven gaat en ja daar heeft
leeftijd dus niet zoveel mee te maken.
De ict-er: de leerling die de docent altijd helpt als er problemen zijn met het bord en/of
het geluid, gelukkig hadden we deze ook in volwassen vorm zodat er hulp geboden kon
worden aan de mensen die hier iets minder handig mee zijn.
Het opgewonden standje: die leerling die lekker moppert op ALLES, ja zulke collega’s zijn
er ook. Lekker zeuren dit was niet goed, dat was niet interessant, de lunch was wat ka-
rig/niet lekker, de dag duurt wel heel lang en ga zo maar door.
Ik vond het mooi om dit te zien gebeuren. En nee ik schrijf dit niet om met mijn vinger te
wijzen. Waarom dan wel? Nou om iedereen te adviseren hier eens op te letten op zo’n studie-
dag en je te beseffen dat zo’n hele dag op school nogal wat van je vraagt, de hele dag oplet-
ten, van spreker naar spreker gaan, elke keer weer proberen mee te doen. Overal op tijd
aanwezig zijn en ga zo maar door. En als jou dat dan ook opvalt, denk dan eens aan onze
leerlingen en oordeel soms wat minder hard, want net als wij zijn ook zij maar mensen. Ik
zeg niet dat we het goed moeten keuren, zeker niet, wij zijn er om grenzen te stellen. Maar
wel zodat je je misschien iets beter kunt verplaatsen in de leerlingen.
O ja voor degene die het nog willen weten, ik zie mezelf wel terug in drie van deze types: de
streber (vooral als er een kahoot ofzo gedaan wordt wil ik wel erg graag winnen), de klets-
kous (ik vind het heel moeilijk om lang stil te zijn) en de stuiterbal (ik stuiter nu eenmaal -
vaak wel enthousiast- door het leven, wat soms heel irritant kan zijn). Vraag aan mijn col-
lega’s: welke was jij? Herken jij jezelf ook?
Reactie plaatsen
Reacties