Ja, het is bijna zover, zomervakantie! Ja, vakanties van docenten daar wordt nog wel eens over gesproken. Nu ben ik zelf ongeveer 7 jaar docent, daarvoor werkte ik in de jeugdzorg en de horeca. In mijn beginjaren als docent verbaasde ik me dan ook over de opmerking: “pff vakantie, ik ben er ook echt aan toe”. Als een collega dit zei, moest ik me echt inhouden om niet te reageren. Maar ik dacht echt, jemig zeur niet zo, we hebben nog geen acht weken geleden vakantie gehad.
Bij een aantal collega’s lijkt het soms echt wel of ze van vakantie tot vakantie leven. De vakantie is nog niet voorbij of ze kijken alweer reikhalzend uit naar de volgende. In het begin moest ik gewoon wennen aan zoveel vakantie, begrijp me niet verkeerd, het is heerlijk en ideaal als moeder zijnde van jonge kinderen. Ik hoef nooit oppas/opvang te regelen in de vakantie, want ik ben er zelf.
Bijna 20 jaar geleden werkte ik op een internaat en daar had ik ook 6 weken zomervakantie, ik vond dat gewoon te lang en ging van die 6 weken 3 weken werken op een project voor verstandelijk en/of lichamelijk beperkten. Heerlijk vond ik dat, een extra centje en nog steeds 3 weken vakantie.
Nu moet ik eerlijk zijn dat ik die behoefte nu niet per se meer voel. Die 6 weken zijn nu toch wel echt lekker. Die eerste week gaat eigenlijk altijd nog wel op aan de voorbereidingen van het nieuwe schooljaar en in de laatste week ga ik daar dan weer mee verder. Maar die 4 weken daartussen heb ik toch echt volle bak vakantie.
Als docent moet je dit fenomeen van vakanties toch nog met regelmaat uitleggen. Ja we hebben echt veel weken vakantie op jaarbasis, maar die uren maken wij wel. Die worden in de andere weken extra gemaakt. Let wel, ik klaag niet, maar voel toch wel vaak de neiging om dit toe te lichten als er op een verjaardag maar weer eens gezegd wordt dat wij een luizenbaantje hebben en alleen maar vakantie vieren.
En ook ik heb mezelf erop betrapt dat ik zowel vorig jaar voor de zomer en ook dit jaar hardop heb uitgesproken dat ik wel toe ben aan de vakantie. Ik vind deze corona jaren best wel pittig. Als docent ben je altijd alert en moet je ogen en oren overal hebben. Maar het hebben van halve groepen in de klas en halve online, vroeg om nog meer alertheid. Maar nogmaals we hebben een mooie baan, op het moment dat ik dit typ heb ik net de diploma-uitreiking achter de rug. Altijd een mooi, maar ook droevig moment. Je bouwt toch wat op met die jongens en meiden en het is supermooi dat ze het gehaald hebben en dat ze aan een volgende fase beginnen, maar ik ga ze wel missen. Ik hoop dan ook altijd dat ze nog eens langskomen om te vertellen hoe het gaat daar op dat MBO.
Via deze weg wil ik iedereen, collega’s, leerlingen en ouders een hele goede zomer wensen (of je er nu wel aan toe bent of niet ). Geniet ervan, rust lekker uit en zorg dat je vol goede moed en energie weer begint aan het nieuwe jaar.
Reactie plaatsen
Reacties