Wat een stress die dagen voor de uitslag. Hoe groot en stoer onze jongens en meiden ook zijn, er waren toch wel wat zenuwen. Ik kreeg de dagen voor de uitslag toch wel wat appjes, waar de spanning vanaf droop. Maar gisteren dan toch het verlossende woord voor al mijn mentorleerlingen, geslaagd. Zelf had ik ook al een paar nachten slecht geslapen van de spanning, dus ik was blij dat ik alleen maar positieve telefoontjes mocht plegen. Ik had mijn leerlingen verteld dat ik om 14 uur zou beginnen met bellen en dat ik zou starten met het bellen van de gezakte leerlingen en daarna de geslaagden. Eén leerling werkt op dit moment bij mijn man en zit met regelmaat tussen de middag bij ons aan tafel voor de ‘schaft’. Hij had mij dinsdag nog verteld dat hij er zeker van was dat hij het niet ging halen. Hij maakte zich behoorlijk zorgen.
Voordat ik verder ga moet ik toch even iets over deze jongen vertellen, hij is nogal van de grapjes en mag graag grappen met anderen uithalen. Daarnaast hebben wij, als docenten, ook echt wel wat met hem te stellen gehad. Typisch geval van grote bek en een klein hartje
Daarom kon ik het niet laten om te beginnen met hem te bellen, hij nam dan ook op met de opmerking: ‘Ja ik kom al naar school, ik wist het al’. De gezakte leerlingen moesten namelijk naar school om afspraken te maken over herkansingen.
Ik bleef even stil aan de lijn en gaf hem toen het verlossende woord: GESLAAGD! Hij kon het niet geloven, hij was zo blij. En ja hoor, binnen een kwartier stond hij voor mijn neus met een doos chocolade. En dan weet ik weer dat ik de beste baan van de wereld heb!
Ik ben supertrots op alle vmbo-leerlingen, maar in het bijzonder op de jongens en meiden uit de Techniekstraat ‘onze leerlingen’. We hebben een 100% slagingspercentage dit jaar, voor zowel basis als kader. Hier spreekt een trotse mentor en docent!
Reactie plaatsen
Reacties