De VMBO leerling

Ik ben docent Engels op het VMBO en ik zou niets anders willen. Ik geef les in de
Techniekstraat en ik vind het fantastisch. Onze leerlingen kunnen dingen die ik nog
nooit gedaan heb en die ik waarschijnlijk ook nooit ga doen. Het gros vindt mijn vak
niet zo belangrijk, niet zo leuk en niet zo nodig, ondanks dat vind ik mijn leerlingen
fantastisch.
Ik word dan ook boos als ik mensen negatief hoor praten over het VMBO. Ik word
ook boos als mensen/kinderen net doen alsof leerlingen van het VMBO minder zijn
dan leerlingen op het Lyceum. Dat neerbuigende gedoe, ik kan er niet zo goed
tegen. Ik zie en merk het bijna dagelijks. Op school, maar ook in mijn omgeving,
worden er wel eens opmerkingen gemaakt. Er zijn echt mensen die nog geen spijker
in een muur kunnen slaan, maar zich wel beter voelen dan iemand die dit wel kan
enkel en alleen omdat zij naar de uni zijn geweest. In de media is er wel aandacht
voor, er wordt wederom gezegd dat hoe we praten over niveaus het verschil maakt.
Volgens Dennis Wiersma moeten we het niet meer hebben over hoger en lager. Dit
is een begin, maar het probleem zit veel dieper, dat lossen we niet op met iets
anders noemen. Wees trots op elk kind. Elk kind heeft kwaliteiten. Voel je niet beter
dan een ander, maar zie de kwaliteiten van elk individu.
Al eerder heb ik hierover geschreven; zonder onze (v)mbo’ers zijn we nergens in dit
land. Ik ben examendocent en mijn leerlingen gaan straks van school af met al twee
jaar werkervaring. Niet alleen maar theorie, nee zij hebben al twee jaar keihard
gewerkt; onder de motorkap, aan de werkbank, aan het electro bord (en niet te
vergeten al die andere richtingen, maar ik ben nu eenmaal docent in de
Techniekstraat).

Mijn dochter zit nu in groep 8 en heeft dus een schoolkeuze moeten maken en een
schooladvies gekregen. En ja dan hebben we het dus ook weer over niveau. Mijn
dochter is een paardenmeisje en weet al twee jaar zeker dat ze naar Terra wil, want
dat is de enige school in Meppel met dieren en ze is gek op dieren. Ze wil naar het
groene lyceum. Haar voorlopig advies was TL-Havo en de eindtoets bevestigde dit.
Ze baalde dat ze geen Havo had. Dit terwijl wij van tevoren het gesprek hebben
gevoerd over het feit dat ze geen havodiploma kan krijgen op het groene lyceum en
dit maakte haar niets uit, ze wilde toch daar heen. Dus ik vroeg haar, waarom baal
je, je wilt en gaat toch naar het groene lyceum? Dit kon ze niet goed uitleggen, maar
ik denk toch dat hier ook meespeelt dat ze graag ‘hoger’ wil. Ook de juf had gezegd,
als je goed je best doet kun je wel Havo, vast niet verkeerd bedoeld, maar dit
suggereert toch ook dat Havo beter is dan TL. Ook mensen in mijn omgeving vragen
aan mij; ‘maar je weet toch wel dat ze geen havodiploma krijgt op het groene
lyceum?’ Ja dat weet ik en dat boeit me niet. Ik wil dat ze ergens heengaat waar ze
zich op haar plek voelt en waar ze iets kan doen waar ze blij en gemotiveerd van
wordt.

Zelf had ik ooit een Havo-Vwo advies, na 2 jaren buitengesloten te zijn, koos ik
doodongelukkig voor de Havo omdat de pesters naar het VWO gingen. Na de Havo
wist ik niet wat ik wilde en nam een tussenjaar om te werken. Vervolgens ging ik
naar het MBO omdat ik nog steeds niet wist wat ik wilde en ik geen zin had om 4 jaar
naar school te gaan, zonder goed te weten wat ik wilde. Op het MBO liep ik stage op
het schippersinternaat en daar kon ik aan het werk, ik zat helemaal op mijn plek.

Uiteindelijk heb ik een jaar of 6 geleden alsnog mijn hbo-papiertje gehaald omdat ik
graag voor de klas wilde. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je je kop moet volgen en
dat vele factoren een rol spelen bij hoe je het gaat doen op school, maar dat
eenieder zijn eigen route mag afleggen, hoe deze ook verloopt. Het een is niet beter
dan het ander.

Dus lieve vmbo’ers dit is een shoutout naar jullie. Succes met de laatste loodjes. Dit
is de laatste week van de praktijkexamens, volgende week zijn de Centrale
Examens en dan is het (hopelijk) klaar en kunnen jullie genieten van een
welverdiende, lange zomervakantie om daarna te starten op een MBO waar jullie
opleiding verdergaat en jullie over een paar jaar echte vakmannen/vrouwen zijn waar
wij niet zonder kunnen.