Schoolkamp

Eindelijk was het weer zover, na een aantal jaren corona en dus geen kamp, was er
dit jaar eindelijk weer een kamp. Zo fijn dat dit gewoon weer kan.
Er waren dit jaar twee keuzes (ik heb het over VMBO en TL); Parijs of Tsjechië. Ik zit
niet in de schoolkampcommissie maar werd wel gevraagd of ik mee wilde. Ik wist
meteen dat ik mee wilde, eigenlijk ga ik altijd wel mee, maar dit jaar wilde ik heel
graag mee. Ik heb dit jaar geen lesgegeven aan de derdejaars, ik had alleen maar
examenklassen, maar deze leerlingen krijg ik natuurlijk wel in de vierde en kamp is
een superleuke manier om de leerlingen alvast de leren kennen. Daarom viel mijn
keuze ook op Tsjechië, want de meeste Techniekleerlingen gingen daar heen. Maar
goed zoals ik al zei had ik er enorm veel zin in. Totdat ik het programma onder ogen
kreeg…. Pff dat was heftig.

Zondagavond 21:00 uur vertrek (dus overnachten in de bus)
Maandagochtend rond 7/8 uur aankomst Ertsgebergte.
Maandag 10:00 uur mountainbiken
Maandagmiddag: klimmen en abseilen
Maandagavond: Nighttrail
Dinsdagochtend vroeg uit bed, want ’s ochtends Theresienstadt (voormalig
concentratiekamp) en ’s middags puzzeltocht in Praag. ’s Avonds laat weer terug.
Woensdagochtend: mountain scooter
Woensdagmiddag: biatlonschieten, boogschieten en tokkelen
Woensdagavond weer naar Nederland (dus opnieuw overnachten in de bus)

Kan er nog meer gepropt worden in 3 dagen? Natuurlijk allemaal leuke dingen, maar
ik zag als een berg op tegen die eerste nacht, slapen in de bus dat wordt niks.
Maar goed het viel allemaal reuze mee, slapen in de bus op de heenweg is trouwens
amper gebeurd, maar op adrenaline stapten we vol goede moed op de
mountainbike. Maar man oh man, wat kunnen die leerlingen klagen. Wat was het
zwaar; zere benen, knieën, te zwaar, niet menselijk, kindermishandeling, lopen ipv
fietsen het viel allemaal niet mee. Wel goed voor mijn eigen ego trouwens, ik fietste
meer dan de helft van de leerlingen er met gemak uit, ik ben gewoon fitter dan de
meeste 15/16 jarigen. Wat natuurlijk wel zorgelijk is….
Ook tijdens de hoogte activiteiten, het klimmen en abseilen, waren mijn collega’s en
ik enthousiaster dan de leerlingen. Wij gingen wel, maar de leerlingen hadden nogal
wat overredingskracht nodig; klimmen hebben uiteindelijk velen wel geprobeerd,
maar abseilen was voor bijna iedereen toch te eng, hoog, saai, suf.

Ik zal jullie verder niet vermoeien met het beschrijven van het hele programma, maar
wil jullie niet onthouden van de meest gestelde vragen tijdens kamp:
- is hier ook WIFI?
- wat is de WIFI code?
- hoe laat gaan we weer naar het hotel?
- is er ook normaal eten?
- kunnen we al bijna gaan?

Toen we donderdagochtend thuiskwamen, kwam ik er trouwens wel achter dat ik
zeker geen 15 meer ben. Ik was KAPOT!! En heb echt meerdere dagen nodig gehad
om een beetje bij te komen. Waar ik vroeger zonder moeite een nachtje kon
doorhalen, waren deze 4 nachten van amper slaap toch echt een nekslag.

Ik wil alle leerlingen en mijn collega’s bedanken voor een superkamp! Want ondanks
het geklaag (hoort ook bij de leeftijd natuurlijk) hebben we het fantastisch gehad. We
hebben een mooi afwisselend programma gehad, we hebben leuke gesprekken
gevoerd, we hebben samen gezongen, we hebben gelachen, we hebben
geouwehoerd, we hebben naar afschuwelijke muziek geluisterd (piraten ☺) en
volgens mij zijn we dichter bij elkaar gekomen. Mooie afsluiting van het schooljaar en
ik heb nu al zin om met deze leerlingen te starten volgend jaar, wat een leuke groep!
Als laatste wil ik via deze weg iedereen; leerlingen, collega’s en ouders/verzorgers
een hele goede zomer wensen en we zien elkaar weer in september!