De gekke wereld van het online onderwijs deel 2

Gepubliceerd op 28 juni 2021 om 13:48

Na de vorige keer te hebben geschreven over wat leerlingen allemaal uitspoken tijdens zo’n online les, kunnen wij natuurlijk niet achterblijven. Want natuurlijk zijn het niet alleen de leerlingen waar er van alles afspeelt zo tijdens een les, ook wij als docenten kunnen er wat van.

Ik zal even een aantal voorbeelden geven van wat er bij de docenten zoal gebeurt, ik laat even in het midden wat er nu bij mij is gebeurd en wat bij collega’s…

- Honden en katten op schoot bij de docent, of lopend door het beeld

- Kinderen in de basisschoolleeftijd die het maar wat interessant vinden die grote kinderen daar op dat beeldscherm en dus maar gaan zwaaien en kletsen

- De PTT of DHL die met een pakje voor de deur staat, dus halverwege de les toch maar even de deur opendoen

- Mute knop vergeten aan- dan wel uit te zetten

- Beginnen met de club in het lokaal en vergeten de zoom aan te zetten voor de leerlingen thuis

- In het lokaal een leerling helpen en totaal vergeten dat er ook nog een club thuis zit

- Ook docenten, drinken koffie, eten een broodje en noem maar op tijdens de les

- Ook docenten hebben af en toe last van WiFi problemen

- Filmpjes die over zoom niet goed te verstaan zijn en/of haperen

- Tijdens vergaderingen overduidelijk met iets heel anders bezig zijn thuis

- Lekker buiten in het zonnetje met de laptop op schoot deelnemen aan een vergadering

- Met allerlei nieuwe hippe programma’s je lessen voorbereiden en dan als puntje bij paaltje komt werkt het natuurlijk net niet in de les (‘thuis deed hij het wel’, lijkt verdacht veel op een excuus die een leerling ook zou kunnen gebruiken)

- Share screen staat nog aan, terwijl de docent naar een ander tabblad gaat en op het beeldscherm kunnen de leerlingen dus meekijken in bijvoorbeeld de mail

- In slaap vallen tijdens de vergadering (met de camera aan)

 

Zo maar even een greep uit alles wat er zoal gebeurt in een (online) les.

 

Al met al, hebben de meesten denk ik, zijn of haar stinkende best gedaan. Zowel de leerlingen als de docenten. Maar ook zeker niet te vergeten de ouders, die ineens hun pubers continu in huis hebben lopen. Als docent en moeder heb ik de lockdown als zeer intensief ervaren. Je moet en wilt je eigen kinderen helpen met school, maar je moet ook gewoon volle bak lesgeven, ik vond het een hele uitdaging en ben blij dat mijn eigen kinderen weer gewoon naar school kunnen. Maar heb je kinderen op de middelbare dan heb je nog steeds je kinderen met regelmaat thuis en ik weet hoe de leerlingen in de les kunnen zijn dus ik verwacht dat een aantal ouders echt wel uitdagingen hebben thuis om hun kind aan het werk te krijgen en te houden.

 

Dus diep respect voor alle ouders, die hun kinderen dag in dag uit proberen te motiveren om er het beste van te maken. Tegelijkertijd hoop ik dat ook ouders nu met iets meer respect naar ons als docenten kijken, want waar jullie er 1,2 of 3 thuis

hebben, hebben wij klassen vol. En dat motiveren en het aan het werk zetten en houden is toch wel een dagelijkse uitdaging (lees struggle).

 

Maar het meeste respect heb ik toch wel voor onze leerlingen. Waar het voor ons al een uitdaging is, moet het op deze leeftijd toch helemaal niet te doen zijn. Zonder je vrienden en vriendinnen, hele dagen thuis zitten, pfff ik ben blij voor mijn ouders dat ik niet jong ben in deze tijd. Zij hadden het al zwaar met mij als puber, maar ik denk dat ik dat nooit had volgehouden. Dus respect!

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.