‘Mijn baan voelde daarnaast als veel meer dan alleen een baan. Het was ook een grote middelvinger naar alle mensen die ooit aan mij en mensen zoals ik, hadden getwijfeld. Het was een middelvinger naar de docent die zei dat ik iets lager moest mikken, naar de docent die in de hoorcollegezaal riep dat het ‘hier geen mbo was’ en naar de docent die me vertelde dat ‘deze kinderen echt niks kunnen’. Ik kon laten zien dat mensen zoals ik ook waarde hadden.’
Bovenstaande tekst komt uit het boek ‘misschien moet je iets lager mikken’. Als je nieuwsgierig geworden bent, ga hem dan vooral lezen.
Na jaren gewerkt te hebben in de jeugdzorg, werk ik inmiddels 10 jaar in het onderwijs. Als VMBO-docent. Een bewuste keuze. Waarom? Ik vind het een hele leuke doelgroep. Wel heb ik in die 10 jaar vaak het gevoel gehad dat ik het voor deze leerlingen moet opnemen. Er wordt zo minderwaardig over leerlingen op het VMBO gepraat. Wij mensen vinden het fijn om mensen in hokjes te plaatsen. En aan elk hokje hangen we dan ook graag een label. De labels die op het (V)MBO worden geplakt zijn vaak negatief net als de berichtgeving over het vmbo: ‘agressie op het vmbo het hoogst’, ‘leesvaardigheid op het vmbo ondermaats’, ‘meer scholieren geschorst vanwege wangedrag, meeste problemen op het vmbo’, ‘leerlingen zijn minder gemotiveerd voor school zodra ze naar de middelbare gaan, dit geldt voornamelijk voor de vmbo leerlingen’.
Nu las ik ook een stuk dat vmbo-leerlingen vaak minder zelfvertrouwen hebben dan havo en vwo-leerlingen. Hoe zou dat nou kunnen? Als berichtgeving vaak negatief is dan ga je dat ook wel geloven toch? Het vmbo wordt vaak bestempeld als lager onderwijs, er zijn ouders die alles op alles zetten om hun kind op minimaal de havo te krijgen, want o wee als je kind op het vmbo zit. Dit zit behoorlijk diepgeworteld in onze samenleving. En dit met alle tekorten in de praktische beroepen, ik begrijp het niet. Maar het zit er wel. Van meerdere vmbo docenten heb ik wel begrepen dat zij zich soms ook minder voelen dan havo-vwo docenten en dat deze zelfde docenten ook minderwaardig kijken naar de vmbo docenten. Waarom toch? Waarom denk jij dat je beter bent dan een ander omdat je een ‘hoger’ niveau hebt? Kun jij ook een huis vanaf de grond af opbouwen? Kun jij je eigen auto maken als deze kapot is? Kun jij de lekkerste gerechten maken die er maar te bedenken zijn? Sta jij naast het bed van die zieke vrouw? En ga zo maar door…
Laten we elkaar nu eens op waarde schatten en de talenten van elkaar zien in plaats van een ander naar beneden te halen (vaak om jezelf beter te voelen). Dit geldt voor onszelf als volwassenen, maar nog belangrijker voor onze kinderen. Geef ze zelfvertrouwen mee en laat ze hun talenten zien en doe niet minderwaardig over het (v)mbo. Laat je kind ook niet op zijn tenen lopen omdat deze koste wat het kost naar minimaal de havo moet! Waarom? Wordt je kind daar echt gelukkiger? Ook als hij continu het gevoel heeft het eigenlijk niet te kunnen? Dit is wederom een shoutout naar alle leerlingen op het (v)mbo! Jullie kunnen zo veel meer dan jezelf denkt, maar ook dan heel veel anderen. Ik en velen met mij kunnen nog heel veel van jullie leren. Geef niet op, ga voor wat je leuk vindt en waar je gelukkig van wordt, wat het ook is!
Reactie plaatsen
Reacties